De mythe: "Het doden van de Nemeïsche Leeuw”.
In het verhaal begeeft Hercules zich door de vijfde poort om een leeuw, die in het volk van Nemea dood en verderf zaait, onschadelijk te maken. Gedurende lange tijd was de leeuw een vernietigende kracht en de mensen waren niet in staat hier iets tegen te doen. Hercules was van mening, dat wilde hij zijn doel bereiken, hij de leeuw in steeds kleinere kringen op moest jagen zodat hij hem in een grot in het nauw kon drijven.
Dit deed hij en spoorde hem uiteindelijk in zijn leger op, maar kwam tot een onaangename ontdekking dat de grot twee openingen had, en de leeuw was ontsnapt. De leeuw was er even snel weer uit als dat hij hem erin had gejaagd. Er bleef niets anders over dan de ene opening van de grot af te sluiten en opnieuw de leeuw erin te jagen door de andere opening.
Hercules joeg opnieuw de leeuw de grot in en liet vervolgens alle wapens die hij had achter bij de ingang van de grot. Hij ging vervolgens zelf de grot in, zocht de confrontatie met de leeuw op en wurgde hem met zijn handen totdat hij dood was.
Dat gebeurde in die donkere grot en niemand was daar van getuige. Hercules end e Leeuw in het donker en de somberheid van de grot, beide verwikkeld in en strijd op leven en dood.
Laten we het verhaal eens rustig doornemen en proberen het ook vanuit een symbolische wijze te zien.
Hercules reageerde bij deze missie op de innerlijke roep van ‘diepe benardheid’ zoals het staat beschreven. Hij vroeg zichzelf zelfs af, wat hij eigenlijk bij die vijfde poort kwam doen. Zijn uitwendige oren hadden niet op die roep gereageerd en toch kende het innerlijke oor de nood heel goed. Toen hij eenmaal bij de poort stond en te horen kreeg wat hij daar kwam doen en dat hij op de innerlijke noodkreet van vele stemmen had gereageerd, hoorde Hercules inderdaad het vreselijke gebrul van de Leeuw door het verwoeste land, dat aan de overkant van die poort lag.
Hier legde hij al zijn wapens die hij had neer en nam alleen zijn pijlen en boog mee. Toen hem gevraagd werd waarom hij zo ‘ongewapend’ ten strijde trok zie hij: “Deze fraaie reeks wapenen belast mij slechts, vertraagt mijn snelheid en belemmert mijn opmars op het Pad.”
Hercules zocht de leeuw overal en toen hij eindelijk met hem werd geconfronteerd, brulde de leeuw enorm toen hij zijn vijand, die niet bang voor hem was, zag naderen. Hercules schoot al zijn pijlen op de leeuw af die allen misten. De leeuw, woedend en geheel zonder vrees, stormde op Hercules af. Maar Hercules wierp zijn boog op de grond en al luid schreeuwend rende hij op de leeuw af, die verbaast over de ongekende moed, er plotseling vandoor ging.
Hercules joeg hem achterna totdat de leeuw ineens verdween en niet meer te zien of te horen was. Hij zocht overal totdat hij plotseling tegenover een grot stond waar een gevaarlijk waarschuwend gebrul naar buiten kwam. Toen Hercules dacht hij dat hij eindelijk de leeuw te pakken zou hebben de donkere grot binnenging, kwam hij tot de ontdekking dat er geen leeuw meer was en dat er en ander opening was die ‘naar het daglicht voerde’. Dat moet een zeer onaangename verrassing zijn geweest. Nadat hij erover na had gedacht en een stapel hout ‘door deze uit alle macht naar zich toe te trekken’, voor de dichtstbijzijnde opening had geplaatst, sloot hij zich samen met de leeuw in de grot op. Daarna draaide hij zich om en stond tegenover de leeuw. Hij greep met beide handen de leeuw en hield hem stevig vast en wurgde hem. ‘Zwakker en zwakker werd het gebrul van haat en angst, zwakker en zwakker werd de vijand der mensen, lager en lager zonk de leeuw, maar Hercules hield aan. En zo doodde hij de leeuw met beide handen, zonder wapens en door zijn eigen grote kracht.”
Hercules stroopte de huid van de leeuw en kreeg toestemming de huid te dragen in plaats van de oude, die versleten en verbruikt was.
Laten we niet vergeten dat elk Sterrenbeeld een drievoudig geesteaspect symboliseert:
1. Het geeft het activiteitvlak weer van de Ziel.
2. Elk werk beeldt de arbeid uit van de discipel op het fysieke vlak.
3. Het toont de ingeboren goddelijkheid en verborgen krachten op het slagveld van de wereld.
Hercules, de aspirant, de ziel, symboliseerde de leeuw, de prins, de koning, de heerser en om deze reden droeg hij symbolisch de huid van de leeuw. De Nemeïsche leeuw is vooral het zinnebeeld van de gecoördineerde, overheersende persoonlijkheid, want de aspirant moet steeds een hoog ontwikkeld wezen zijn. Met de drievoudige aspecten van het lagere persoonlijke zelf(stoffelijk, emotioneel en lagere mentaal) versmolten en daarom ver boven de middelmaat in kracht, wordt de aspirant vaak een enigszins lastige moeilijk persoon.
Hij heeft een denkvermogen en gebruikt dat. Zijn emoties zijn beheerst, of zijn zo vermengd met mentale reacties, dat zij buitengewoon krachtig zijn; vandaar dat hij uitermate individualistisch is, vaak agressief, zelfbewust en zelfgenoegzaam. Zijn persoonlijkheid is daarom een verwoestende kracht in familieverband, gemeenschap of organisatie, waarmee hij verbonden is.
Het is ook daarom dat de aspirant, de leeuw van zijn persoonlijkheid moet verslaan. Nadat hij zich heeft losgemaakt van de massa en zijn individualiteit heeft ontwikkeld, moet hij dat verslaan wat hij zelf heeft geschapen; hij moet datgene hulpeloos maken, dat tot nog toe de grote beschermende factor is geweest. Zelfzucht, instinct tot zelfbehoud, dienen plaats te maken voor onzelfzuchtigheid, wat letterlijk de onderwerping van het zelf aan het geheel betekent.
Daarom symboliseert de Nemeïsche leeuw de machtige persoonlijkheid, die als een wilde tekeer gaat en de vrede van het landschap bedreigt. Maar hoe zit het met de symboliek van de grot met de twee openingen? Wat houdt de les in? Waarom sloot hij tenslotte één opening af om door de andere opening van de grot naar binnen te gaan?
Er is in het hoofd een kleine grot, een kleine beenachtige constructie, die één der belangrijkste klieren in het lichaam afschermt en beschermt, de hypofyse. Wanneer deze klier volledig en juist functioneert, hebben we met een afgeronde en actieve persoonlijkheid te maken, die zelfbeheersing kent en uitgesproken mentale mentaliteiten en weerstandvermogen heeft.
Dit hypofyse lichaam is tweedelig van vorm. In één van de lobben, de voor of ‘ante-hypofyse’, blijkt de zetel te zijn van de rede, het intellect. De andere, de “post-hypofyse” is de zetel van de emotionele, verbeeldende aard.
Deze klier (zo zegt men) coördineert de anderen, beheerst de groei en is essentieel voor het leven. Indien er een tekort aan ontwikkeling van deze klier voorkomt, kan men een tekort op het emotionele zowel als het mentale gebied verwachten.
Het is dan ook in deze grot of holte, dat de leeuw der ontwikkelde persoonlijkheid of individualiteit zijn leger heeft, en het is hier dat Hercules moest overwinnen. De hypofyse met zijn twee lobben, symboliseert de grot met de twee openingen, waarvan Hercules één moest afsluiten, alvorens hij de persoonlijkheid door het hogere denkvermogen kon beheersen. Want pas nadat hij de opening had gesloten van de persoonlijke emoties (de post-hypofyse) en weigerde nog langer een zelfzuchtig leven te leiden, kon hij de opening binnen gaan van de ‘ante-hypofyse’ en de leeuw van de persoonlijkheid in de grot bedwingen.
Zo krijg je een treffende overeenkomst tussen de biologische en geestelijke waarheden. Zo Boven, Zo Beneden.
***
Het Polaire Teken van de Leeuw (Leo) is Waterman (Aquarius).Het ene teken activeert de trillingen van het andere. Een discipel in de Leeuw wordt eveneens dan beïnvloed door zijn polaire teken: Waterman, (en andersom). Het ene teken vindt zo zijn vervulling in het andere.
Zo zal : Zelfbewustzijn, en Zelfverzekerdheid, (Leeuw), zijn vervulling vinden in Groepsbewustzijn, Werelddienst (Aquarius).
Eigenschap van Leeuw (Leo): Gevoeligheid, die leidt tot individueel bewustzijn. Het ontsnappen aan het kudde- bewustzijn, de massa. Zelfbewustzijn zelfverzekerdheid. Bewustzijn, drang tot zelfkennis, uiteindelijke zelfbeheersing als voorbereiding tot onzelfzuchtige dienst.
Eigenschap van Waterman (Aquarius): De wil tot dienen, Werelddienst. Groepsbewustzijn .
Sleutelwoord van de Leeuw (Leo):
- vanuit het standpunt van de massa: “Laat andere vormen bestaan, Ik ben omdat Ik ben”.
- vanuit het standpunt van de discipel:
“Ik ben Dat en Dat ben Ik.”
--------------------------------
Geen opmerkingen:
Een reactie posten